Rola wybranych czynników socjodemograficznych w postrzeganiu warunków rozwoju zawodowego w obecnym miejscu pracy przez osoby zatrudnione w instytucji kultury
Streszczenie w języku polskim
W artykule podjęto problematykę rozwoju zawodowego pracowników instytucji kultury. Celem pracy było zdiagnozowanie postrzegania możliwości rozwoju zawodowego w obecnym miejscu pracy przez osoby zatrudnione w instytucjach kultury, w świetle ich cech socjodemograficznych. Badanie przeprowadzono techniką ankiety na 106 pracownikach różnego typu instytucji kultury w województwie mazowieckim i lubelskim. Wykorzystano autorski kwestionariusz ankiety. Sformułowano pytania badawcze: Jak są postrzegane warunki rozwoju zawodowego
przez badane osoby zatrudnione w instytucji kultury? Czy zmienne ocjodemograficzne
różnicują istotnie postrzeganie warunków rozwoju zawodowego przez badane osoby
zatrudnione w instytucji kultury? Ustalono, że uwzględnione cechy ocjodemograficzne mają ograniczony wpływ na postrzeganie przez osoby zatrudnione w instytucjach kultury warunków rozwoju zawodowego w obecnej pracy. Instytucje kultury są przez osoby w nich zatrudnione postrzegane jako wymagające od pracownika wysokiego poziomu ambicji, uporu, inicjatywy i operatywności. Dające jednak możliwość spełniania się zawodowego w ciekawej, odpowiedzialnej pracy, podwyższania kwalifikacji w kierowanej sprawnie i przez przełożonych sprzyjających rozwojowi zawodowemu podwładnych instytucji i to pomimo braku perspektyw na awans oraz wysokie zarobki. Obraz ten jest tym wyraźniejszy, im wyższe wykształcenie badanej osoby. Niepokoi jednak fakt, że wysoki odsetek badanych potwierdza zjawiska mogące sugerować atmosferę „wyścigu szczurów”. Ponadto choć z jednej strony osoby badane potwierdzają możliwość osiągnięcia w obecnym miejscu pracy możliwości uzyskania stabilizacji zawodowej, to jednocześnie wiele z nich przekonanych jest o tym, że ich sytuacja zawodowa w najbliższej perspektywie znacznie się pogorszy.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDFBibliografia
Czarnecki K. M. (2007). Teoretyczne podstawy zawodowego rozwoju człowieka, Zeszyty Naukowe WSH (2), 37-50.
Czarnecki K.M.(2016). Profesjologia, Sosnowiec: Humanitas.
Czarnecki K.M., Kraus E. (2008). Aparatura pojęciowa profesjologii jako nowej dziedziny wiedzy : (informacje terminologiczne), Problemy Profesjologii, (2), 13-17.
D. Kubinowski. (2018). Animacja w instytucjonalnej działalności kulturalnej, Animacja kultury w perspektywie pedagogicznej. Studia i szkice, D. Kubinowski, U. Lewartowicz (red.) Kraków: Impuls.
GUS https://stat.gov.pl/metainformacje/slownik-pojec/pojecia-stosowane-w-statystyce-publicznej/128,pojecie.html dostęp 28. 11. 2024, 20:55
Morawski M. (2009). Zarządzanie profesjonalistami. Warszawa: PWE.
Niżnik J. (1985. Symbole i adaptacja kulturowa, Warszawa: Centralny Ośrodek Metodyki Upowszechniania Kultury.
Pindera M., KowolikP. (2008). Współczesne oblicza zawodu człowieka, Problemy Profesjologii (1), 41-51.
Włodarski Z., Hankała A. (2004). Nauczanie i wychowanie jako stymulacja rozwoju człowieka, Warszawa–Kraków: Impuls.
Ustawa z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, Dz.U. 1991 nr 114 poz. 493
Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy, Dz. U. 1974 Nr 24 poz. 141.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/j.2025.38.1.57-73
Data publikacji: 2025-09-15 08:22:05
Data złożenia artykułu: 2025-01-05 13:34:38
Statystyki
Wskaźniki
Odwołania zewnętrzne
- Brak odwołań zewnętrznych
Prawa autorskie (c) 2025 Marcin Emil Cabak

Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.