Wyślij tekst przez e-mail 
Ukryj
Pokaż wszystkie
Animacja społeczno-kulturalna i edukacja medialna w obliczu nadużyć informacji cyfrowych
Streszczenie w języku polskim
Wprowadzenie: W świecie technologii opartych na danych jednym z największych zagrożeń staje się niewłaściwe wykorzystanie informacji. W obecnej, dynamicznej sytuacji zadaniem badaczy jest ustalanie zakresu nadużyć, edukatorów zaś poszukiwanie nowych, efektywnych sposobów uświadamiania ludzi – w różnym wieku, pochodzących z różnych środowisk – o skali zjawiska i sposobach radzenia sobie z nim. Ze względu na specyficzną metodykę animacja społeczno-kulturalna może okazać się użytecznym sposobem wspierania rozwoju umiejętności korzystania z mediów przez jednostki i grupy społeczne. Cel badań: Celem niniejszego artykułu jest teoretyczne uzasadnienie tezy mówiącej, że edukacyjny wymiar pracy animatora powinien obejmować również edukację medialną ze szczególnym uwzględnieniem problemu nadużyć w wykorzystywaniu informacji cyfrowych. W artykule przedstawiono genezę i główne cechy animacji społeczno-kulturalnej, rodzaje nadużyć informacji w świecie cyfrowym oraz założenia współczesnej edukacji medialnej, a także wyjaśniono, dlaczego animacja społeczno-kulturalna powinna, w połączeniu z edukacją medialną, zapobiegać nadużyciom informacji i ich konsekwencjom. Stan wiedzy: Przegląd literatury przedmiotu ukazuje zbieżność wartości i celów animacji społeczno-kulturalnej i edukacji medialnej w obszarze wzmacniania procesów demokratycznych we współczesnych społeczeństwach. Podsumowanie: Połączenie animacji społeczno-kulturalnej i edukacji medialnej może stanowić skuteczne podejście edukacyjne. W związku z tym konieczne jest uwzględnienie w procesie kształcenia animatorów społeczno-kulturalnych najnowszej wiedzy z zakresu edukacji medialnej. Metodyka animacji może zainspirować powstanie innowacyjnych strategii edukacji medialnej w społecznościach lokalnych i instytucjach kultury.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDF (English)Bibliografia
Becker, S. J., Nemat, A. T., Lucas, S., Heinitz, R. M., Klevesath, M., Charton, J. E. (2022). A Code of Digital Ethics: laying the foundation for digital ethics in a science and technology company. AI & Society, 3-11. https://doi.org/10.1007/s00146-021-01376-w
Bradshaw, S., Howard, P. N. (2018). Challenging Truth and Trust: A Global Inventory of Organized Social Media Manipulation. Oxford.
Chinn, C. A., Barzilai, S., Duncan, R. G. (2021). Education for a “post-truth” world: New directions for research and practice. Educational Researcher, 50(1), 51-60, https://doi.org/10.3102/0013189X20940683
Ćwikła, M., Góral, A., Bogacz-Wojtanowska, E., Dudkiewicz, M. (2020). Project-Based Work and Sustainable Development – A Comparative Case Study of Cultural Animation Projects. Sustainability, 12(16), 1-24. http://dx.doi.org/10.3390/su12166519
De Marco, A. (2011). Pensare per storie: la competenza narrativa dell'animatore socio-culturale [Unpublished diploma dissertation]. Università Degli Studi Di Padova.
De Mauro, A., Greco, M., Grimaldi, M. (2016). A formal definition of Big Data based on its essential features. Library Review, 65(3), 122-135. https://doi.org/10.1108/LR-06-2015-0061
Dyczewski, L. (1993). Kultura polska w procesie przemian. Towarzystwo Naukowe KUL.
Foth, M. (2006). Sociocultural Animation. In S. Marshall, W. Taylor, X. Yu (Eds.), Encyclopedia of Developing Regional Communities with Information and Communication Technology (pp. 640- 645). IGI Global.
Gajda, J. (2001). Dylematy animacji kulturalnej w dobie gwałtownych przemian społecznych i cywilizacyjnych. In J. Gajda, W. Żardecki (Eds.), Dylematy animacji kulturalnej (pp. 11-21). Wyd. UMCS.
Jansson, K., von Solms, R. (2013). Phishing for phishing awareness. Behaviour & information technology, 32(6), 584-593. https://doi.org/10.1080/0144929X.2011.632650
Jedlewska, B. (2001). Animatorzy kultury wobec wyzwań edukacyjnych. Wyd. UMCS.
Jedlewska, B. (2009). Misja i prestiż współczesnego animatora kultury. In B. Jedlewska, B. Skrzypczak (Eds.), Dom kultury w XXI wieku – wizje, niepokoje, rozwiązania (pp. 103-119). Centrum Edukacji i Inicjatyw Kulturalnych.
Jharotia, A. K. (2021). Paid news or fake news: Media ethics. International Journal of Advanced Mass Communication and Journalism, 2(1), 24-29.
Jones-Jang, S. M., Mortensen, T., Liu, J. (2021). Does Media Literacy Help Identification of Fake News? Information Literacy Helps, but Other Literacies Don’t. American Behavioral Scientist, 65(2), 371-388. https://doi.org/10.1177/0002764219869406
Kalcheva, A. (2016). Theoretical And Historical Aspects Of Socio-Cultural Animation. Trakia Journal Of Sciences, 14(3), 203-206.
Kopczyńska, M. (1993). Animacja społeczno-kulturalna: podstawowe pojęcia i zagadnienia. Centrum Animacji Kulturalnej.
Kubinowski, D. (2015). Istota animacji jako idei pedagogicznej. Studia Kulturalno-Oświatowe, 1, 9-17.
Kubinowski, D. (2016). Kultura animacji jako humanistyczna pedagogia. Nauki o Wychowaniu. Studia Interdyscyplinarne, 3, 98-108.
Kubinowski, D., Lewartowicz, U. (2018). Animacja kultury w perspektywie pedagogicznej. Impuls.
Lewartowicz, U. (2018). Animacja społeczno-kulturalna jako metoda przeciwdziałania wykluczeniu z kultury. Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio J–Paedagogia-Psychologia, 31(1), 199-208.
Mohammed, M., Sha’aban, A., Jatau, A. I., Yunusa, I., Musa Isa, A., Wada, A. S., Obamiro, K., Zainal, H., Ibrahim, B. (2022). Assessment of COVID-19 Information Overload Among the General Public. Journal of Racial and Ethnic Health Disparities, 9, 184–192. https://doi.org/10.1007/s40615-020-00942-0
Nycz, E. (2013). Animacja społeczno-kulturalna: między ideą a trudem codziennej realizacji. In K. Nowak-Wolna, E. Nycz (Eds.), Kultura, animacja, zmiana społeczna (pp. 95-111). Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego.
Nycz, E. (2018). Sociocultural Animation in Action: Reflections of a Practitioner From the Perspective of a Quarter of a Century. Studia Paedagogica Ignatiana, 21(3), 15-37.
Olbrycht, K. (2001). Wyzwania wobec kształcenia animatorów społeczno-kulturalnych. In J. Gajda, W. Żardecki (Eds.), Dylematy animacji kulturalnej (pp. 111-117). Wydawnictwo UMCS.
Pennycook, G., Rand, D. G. (2021). The Psychology of Fake News. Trends in Cognitive Sciences, 25(5), 388-402. https://doi.org/10.1016/j.tics.2021.02.007
Pérez-Escoda, A., Pedrero-Esteban, L. M., Rubio-Romero, J., Jiménez-Narros, C. (2021). Fake news reaching young people on social networks: Distrust challenging media literacy. Publications, 9(2), 1-16. https://doi.org/10.3390/publications9020024
Pira, F. (2021). Figli delle App. Le nuove generazioni digital-popolari e social-dipendenti. Collana di Sociologia.
Pira, F., Altinier A. (2018). Giornalismi. La difficile convivenza con fake news e misinformation. Libreriauniverisitaria.it.
Pira, F. (2018). La nuova vita della Media Education. Media Education, 9(2), 236-251.
Pira, F. (2019). Las elecciones europeas de 2019 y las fake news. BARATARIA. Revista Castellano-Manchega de Ciencias Sociales, 26, 67-83.
Ptaszek, G. (2015). Rozrywka w służbie reklamy (advertainment), czyli jak uśpić czujność konsumenta. Naukowy Przegląd Dziennikarski, 4, 62-79.
Ptaszek, G. (2019). Edukacja medialna 3.0. Krytyczne rozumienie mediów cyfrowych w dobie Big Data i algorytmizacji. Wyd. UJ.
Ptaszek, G. (2020). Media Education 3.0? How Big Data, Algorithms, and AI Redefine Media Education. In D. Frau Meigs, S. Kotilainen, M. Pathak Shelat, M. Hoechsmann, S. R. Poyntz (Eds.), The Handbook of Media Education Research (pp. 229-240). Wiley Blackwell.
Ribeiro, R., Fernandes, C., Santos, R., Ferreira, N. M., Borges I., Matos J. (2017). The enhancement of heritage in sociocultural animation using a computer application. 2017 International Symposium on Computers in Education (SIIE), 1-7. https://doi.org/10.1109/SIIE.2017.8259647
Schindler, A. (2004). Czym jest animacja społeczno-kulturalna?. In K. Hrycyk (Eds.), Konteksty animacji społeczno-kulturalnej (pp. 19-36). Państwowe Pomaturalne Studium Kształcenia Animatorów Kultury i Bibliotekarzy we Wrocławiu.
Socio-cultural animation (1978). Council of Europe, Council for Cultural Co-operation.
Soussan, T., Trovati, M. (2022). Social Media Data Misuse. In L. Barolli, H. C. Chen, H. Miwa (Eds.), Advances in Intelligent Networking and Collaborative Systems (pp. 183-189). Springer. https://doi.org/10.1007/978-3-030-84910-8_19
Sun, K., Sugatan, C., Afnan, T., Simon, H., Gelman, S. A., Radesky, J., Schaub, F. (2021). “They See You’re a Girl if You Pick a Pink Robot with a Skirt”: A Qualitative Study of How Children Conceptualize Data Processing and Digital Privacy Risks. In Y. Kitamura, A. Quigley (Eds.), Proceedings of the 2021 CHI Conference on Human Factors in Computing Systems (pp. 1-34). https://doi.org/10.1145/3411764.3445333
Tandoc Jr, E. C., Yee, A. Z., Ong, J., Lee, J. C. B., Xu, D., Han, Z., Han Matthew Ch. Ch., Hui Yi Ng, J. S., Lim, C. M., Cheng, L. R. J., Cayabyab, M. Y. (2021). Developing a perceived social media literacy scale: evidence from Singapore. International Journal of Communication, 15(22), 2484–2505.
Turow, J., Couldry, N. (2018). Media as Data Extraction: Towards a New Map of a Transformed Communications Field. Journal of Communication, 68(2), 415–423. https://doi.org/10.1093/joc/jqx011
Wilson, C., Grizzle, A., Tuazon, R., Akyempong, K., Cheung, C. K. (2011). Media and information literacy curriculum for teachers. UNESCO Publishing.
Włodarczyk, J. (2013). Zagrożenia związane z korzystaniem z internetu przez młodzież. Wyniki badania EU NET ADB. Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka, 12(1), 49-68.
Wuyckens, G., Landry, N., Fastrez, P. (2022). Untangling media literacy, information literacy, and digital literacy: a systematic meta-review of core concepts in media education. Journal of Media Literacy Education, 14(1), 168-182.
Żebrowski, J. (1987). Zawód i osobowość animatorów kultury w świetle nowych koncepcji wychowania zintegrowanego. Wojewódzki Ośrodek Kultury.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/lrp.2022.41.3.19-33
Data publikacji: 2022-12-07 21:18:52
Data złożenia artykułu: 2022-06-11 13:42:21
Statystyki
Wskaźniki
Prawa autorskie (c) 2022 Alicja Lisiecka, Francesco Pira
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.