Polskie i bułgarskie frazeologizmy z komponentem nominalnym ‘ucho – uszy’ / ‘ухо – уши’

Streszczenie w języku polskim

Przedmiotem analizy w artykule są polskie i bułgarskie frazeologizmy z komponentem nominalnym ‘ucho – uszy’ / ‘ухо – уши’. Ze względu na motywację tworzą one trzy wewnętrznie zróżnicowane grupy. Pierwsza grupa obejmuje frazeologizmy, w których znaczeniu ujawniają się tkwiące w strukturze semantycznej leksemu ‘ucho’ (‘część ciała’) semy funkcyjne, anatomiczne i przestrzenne. W skład grupy drugiej wchodzą związki frazeologiczne mające motywację kulturową, a do grupy trzeciej zostały zaliczone jednostki z leksemem ‘ucho’ użytym w znaczeniach przenośnych. Większość znaczeń symbolicznych przypisywanych uchu zostało utrwalonych zarówno w polskich, jak i bułgarskich związkach frazeologicznych. Związków, które różnią się znaczeniem w obu językach, jest niewiele, częstszym zjawiskiem jest rozszerzenie znaczenia w jednym z języków. Zarówno w materiale polskim, jak i bułgarskim wystąpiły jednostki, które nie mają ekwiwalentów w drugim języku.