Od ciągłości do przełomu: polityka Obamy w Ameryce Łacińskiej

Streszczenie w języku polskim

Wybór Baracka Obamy wzbudziły wielkie oczekiwania w Ameryce Łacińskiej. Oczekiwano, że Obama odnowi stosunki międzyamerykańskie zaniedbane przez administrację George’a W. Busha. Jednak Stany Zjednoczone już nie postrzegają Ameryki Łacińskiej jako „najbardziej niebezpiecznego obszaru na świecie”. Kryzys gospodarczy i problemy międzynarodowe, z którymi administracja Obamy musiała się zmierzyć, przyczyniły się do tego, że Ameryki Łacińskiej nie stała się priorytetem w polityce Waszyngtonu. Jednym z pierwszych wyzwań dla nowej administracji było usunięcie przez wojsko prezydenta Hondurasu. Stany Zjednoczone przyjęły w tej sprawie pragmatyczne stanowisko i trzymały się od niej z daleka. gdyż nie było nadziei, że konstytucyjny prezydent odzyska swoje stanowisko niezależnie od sankcji lub presji politycznej Waszyngtonu. Administracja Obamy przyczyniła się znacząco do sukcesu procesu pokojowego w Kolumbii. Stabilizowanie sytuacji w tym państwie pozostawało jednym z priorytetów polityki bezpieczeństwa administracji Obamy. Polityka ta nie ograniczała się realizacji planu Colombia, lecz oznaczała też czynny udział w rozmowach pokojowych i wsparcie porozumienie. Administracja Obamy rozszerzyła także cele programu Mérida Initiative wykraczając poza tradycyjne, wojskowe metody walki z organizacjami przestępczymi. USA zamierzały wzmocnić rząd prawa w Meksyku. Największym osiągnięciem tej administracji jest normalizacja stosunków z Kubą, był to prawdziwie rewolucyjny krok. Stało się to możliwe ze względu na zmianę poglądów opinii publicznej w Stanach Zjednoczonych na temat normalizacji, presji ze strony państw Ameryki Łacińskiej oraz zmiany podejścia kubańskiego reżimu wobec USA.