Zmiana przynależności partyjnej w imię koordynacji między jednostkami władzy publicznej. Ustawodawcza reakcja na zjawisko przechodzenia z partii do partii w Rumunii

Streszczenie w języku polskim

Partie polityczne odgrywają istotną rolę w demokratycznym ustroju w każdym państwie. Jednocześnie równie prawdziwe jest stwierdzenie, że upolitycznienie instytucji publicznych może się często pojawiać jako czynnik destabilizujący ich działalność, zwłaszcza w kontekście zmiany przynależności partyjnej przez wybieralnych urzędników, co może zniekształcać istotę demokracji przedstawicielskiej. O ile zmiana przynależności partyjnej jest przedmiotem żywych debat politycznych, o tyle rumuńska literatura prawnicza jeszcze nie dokonała konceptualizacji ani operacjonalizacji tego problemu. Autorzy artykułu analizują przepisy prawne dotyczące mandatu urzędników wybieranych na poziomie lokalnym i centralnym, ze szczególnym uwzględnieniem swobody zmiany afiliacji politycznej. Wskazują, że odpowiedź legislacyjna na zmianę partii oparta na niedostatecznej wiedzy ma negatywny wpływ na relacje między jednostkami władzy publicznej na wszystkich poziomach i ostatecznie wpływa na działalność organów publicznych. Przy zniechęceniu próbami zapewnienia mandatu związanego, przechodzenie z partii do partii w praktyce przyjęło formy sprzeczne z zamiarem ustawodawcy, zwłaszcza na poziomie lokalnym. Autorzy wysuwają wniosek, że zmiana przynależności partyjnej niekorzystnie wpływa na zaufanie społeczne do partii politycznych, nawet gdy jedną z jej przyczyn, przynajmniej deklaratywnie, jest sama współpraca międzyinstytucjonalna, gdyż świadczenie usług publicznych wysokiej jakości i rozwiązywanie złożonych problemów w sektorze publicznym wiąże się z ciągłymi negocjacjami.