Pandemia COVID-19 a prawa osób starszych do zabezpieczenia społecznego i ochrony zdrowia

Streszczenie w języku polskim

Pandemia koronawirusa SARS-CoV-2 uwidoczniła braki infrastruktury zabezpieczenia społecznego, która powinna gwarantować bezpieczeństwo społeczne wszystkim obywatelom Polski, a w szczególny sposób powinna zabezpieczać możliwość korzystania z prawa do realizacji usług zdrowotnych i społecznych osobom niesamodzielnym. Pandemia stała się „detonatorem” ujawniającym w dyskursie naukowym i publicznym problem braku skutecznej realizacji prawa osób starszych, w tym niesamodzielnych, do zabezpieczenia społecznego i ochrony zdrowia. W artykule szczególną uwagę zwrócono na dwa obszary życia społecznego, w których respektowanie praw podstawowych związanych z godnością osoby ludzkiej jest powiązane z poszanowaniem i respektowaniem praw powiązanych z funkcjonowaniem konkretnej grupy wiekowej – osób powyżej 60. roku życia. Tempo przemian demograficznych nie pozostaje bez wpływu na jakość życia osób starszych. W artykule starano się wskazać na kontekst prawny oraz ukazać problemy, jakie niosą za sobą wspomniane przemiany demograficzne społeczeństwa polskiego, często powiązane ze szczególnymi potrzebami seniorów, a ściślej z brakiem zaspokojenia tych potrzeb. Celem jest przybliżenie społecznego wymiaru respektowania praw osób starszych do wsparcia społecznego w postaci dostępu do instytucji zabezpieczenia społecznego i ochrony zdrowia w okresie pandemii COVID-19. Czy prawa osób starszych do zabezpieczenia społecznego i właściwej ochrony zdrowia są w Polsce respektowane? Czy wybuch pandemii COVID-19 wpłynął na poprawę czy też na pogorszenie sytuacji w Polsce w tym zakresie?