Zobowiązanie nieletniego do prac na rzecz społeczności lokalnej. W poszukiwaniu skutecznych metod resocjalizacji nieletnich

Streszczenie w języku polskim

Artykuł został poświęcony stosowanemu przez polskie sądy środkowi wychowawczemu w postaci zobowiązania nieletniego do pracy na rzecz społeczności lokalnej. Przedstawiono w nim badania naukowe, które zostały wykonane trzema metodami: dogmatyczno-prawną, statystyczną oraz poprzez badania aktowe. Badaniami aktowymi objęto 14 spraw, w których w 2013 r. sąd zobowiązał nieletniego do prac na rzecz społeczności lokalnej (blisko 1% tego rodzaju zobowiązań orzeczonych przez sądy w tym roku w całej Polsce). W wyniku badań zauważono, że sądy coraz częściej stosują ten środek wychowawczy i obecnie stanowi on nieco ponad 4% orzeczonych wobec nieletnich środków wychowawczych. Sądy stosują takie zobowiązanie najczęściej wobec nieletnich, którzy mają 16–17 lat. Na ogół nieletni mieli do wykonania prace w wymiarze 10 godzin na rzecz szkoły, do której uczęszczali. Wykonaniem orzeczenia z reguły zajmowali się kuratorzy sądowi. W artykule dostrzeżono, że brak było przepisów prawa, które szczegółowo określałyby zasady orzekania i wykonywania omawianego środka wychowawczego. Taka niedookreśloność powodowała trudności w trakcie wykonywania tego rodzaju orzeczeń sądów.