Ukryj
Pokaż wszystkie
Wyślij tekst przez e-mail 
Megleno-Wołosi (Megleno-Rumuni) w Serbii: społeczność na krawędzi wyginięcia
Streszczenie w języku polskim
Celem artykułu jest przedstawienie społeczności megleno-wołoskiej w Serbii, zamieszkującej kilka wsi położonych nieopodal granicy z Rumunią. Z powodu niewielkiej liczby mieszkańców społeczność ta nie była do tej pory znana środowisku naukowemu czy większości mieszkańców [Serbii]. Megleno-Wołosi przybyli tutaj w latach pięćdziesiątych XX stulecia z miejscowości Huma (obecnie na obszarze Byłej Jugosławiańskiej Republiki Macedonii) i pozostawali “niewidzialni” w oficjalnych statystykach, będąc “ukrytymi” wśród macedońskich kolonistów, a ich zadanie polegało na ponownym zasiedleniu, wspólnie z innymi Jugosłowianami, dawnych wsi niemieckich. Jednakże już wkrótce wielu spośród nich powróciło do domów, osiedliło się w innych miejscowościach na terenie Macedonii lub wyemigrowało do państw zachodnioeuropejskich. Dzisiaj dialektem megleno-wołoskim czynnie posługuje się kilkoro ludzi (terminal speaker, wedle terminologii lingwistycznej), urodzonych w okresie międzywojennym. W artykule postarano się udzielić odpowiedzi na pytanie, czy dialekt ten pozostaje mocno zagrożony, czy też już stał się językiem zdezaktualizowanym. Pokazano też, że lingwistyczna i kulturowa przyszłość Megleno-Wołochów w Serbii nieuchronnie zmierza ku akulturacji i asymilacji.
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDF (English)Bibliografia
Atanasov P., Meglenoromâna astăzi, Bucureşti 2002.
Belkis D., Vers une définition de la „méglénité”, “Martor. The Museum of the Romanian Peasant Anthropology Review” 2001, 6.
Coman V., Scurtă privire asupra meglenoromânilor până la sfârşitul secolului al XX-lea, in: Aromâni, meglenoromâni, istroromâni – Aspecte identitare şi culturale, ed. A. Berciu-Drăghicescu, Bucureşti 2012.
Jireček K., Über die Wlachen von Moglena, “Archiv für Slavische Philologie” 1893, 15.
Kahl T., Čuvanje jezika, gubljenje identiteta: Meglenski Vlasi, in: Skrivene manjine na Balkanu, ed. B. Sikimić, Belgrade 2004.
Kahl T., The Islamisation of the Meglen Vlachs (Megleno-Romanians): The Village of Nânti (Nótia) and the „Nântinets” in: “Present-Day Turkey, Nationalities Papers” 2006, 34, 1.
Lozovanu D., Meglenoromânii – aspecte identitare, geografice, etnoidentitare şi etnodemografice, in: Aromâni, meglenoromâni, istroromâni – Aspecte identitare şi culturale, ed. A. Berciu-Drăghicescu, Bucureşti 2012.
Massey D. S. et al., Theories of international migration: a review and appraisal, “Population and Development Review” 1993, 19, 3.
Mihăilescu V., Lecţia megleno-română. Interviu cu Dominique Belkis, in: Balcani după Balcani, Bucureşti 2000.
Mladenovski S., Банатско село Јабука, Скопје 1988.
Nikolin S., Meglenoromânii din Banatul de Sud, “Almanah Libertatea” 2012.
Pleterski J. et al, Istorija Saveza komunista Jugoslavije, Beograd 1985.
Saramandu N., Die Aromunen in der Dobrudsha und ihre Mundart, “Dacoromania” 1975, 3.
Sikimić B., Romanians in Serbian Banat: Dynamic Epistemology, “Slavic Studies” 2014, 61, The Slavic-Eurasian Research Centre Hokkaido University.
Sorescu-Marinković A., Măran M., Megleno-Romanians in Gudurica: Language and Identity, “Memoria Ethnologica” 2014, 52–53.
Sorescu-Marinković A., Măran M., Megleno-Romanians in Serbia – Shifting Borders, Shifting Identity, in: Contextualizing Changes: Migrations, Shifting Borders and New Identities in Eastern Europe, eds. P. Hristov et al., Sofia 2015.
Ţîrcomnicu E., Meglenoromânii – destin istoric şi cultural, Bucureşti 2004.
Trifunoski J. F., O posleratnom naseljavanju stanovništva iz NR Makedonije u tri banatska naselja – Jabuka, Kačarevo i Glogonj, Novi Sad 1958.
Weigand G., Vlacho-Meglen. Eine ethnographisch-philologische Untersuchung, Leipzig 1892.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/rh.2016.41.197
Data publikacji: 2016-09-29 09:33:18
Data złożenia artykułu: 2016-09-26 14:45:09
Statystyki
Wskaźniki
Odwołania zewnętrzne
- Brak odwołań zewnętrznych
Prawa autorskie (c) 2016 Annemarie Sorescu-Marinković, Mircea Măran
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.