Szczodrość Bolesława II w narracjach Galla i Mistrza Wincentego: cnota i transgresja

Streszczenie w języku polskim

W ramach artykułu analizie poddane zostały narracje Galla Anonima i Wincentego Kadłubka dotyczące hojności Bolesława II. Cecha ta została przez obu uznana za wyróżnik dobrego władcy. U Galla uzasadnienia dla przydomka Szczodry, jakim Bolesław II był określany, dostarcza opowieść o anonimowym, żalącym się na swoje ubóstwo kleryku, którego król nadzwyczaj hojnie obdarzył, napełniając mu bogactwami płaszcz. Powtórzył tę historię, ale z bardzo znaczącymi modyfikacjami, Mistrz Wincenty. W obu wersjach opowieść niesie ze sobą przekaz odnoszący się do cech dobrego władcy oraz naukę moralną o szerszym zakresie. Rozpatrywane są w nich kwestie zarówno stosunku do dóbr materialnych, jak i sławy. W postępowaniu Bolesława, tak jak zrelacjonowali to kronikarze, uwidacznia się rys transgresji. Analiza służy jego wydobyciu oraz dociekaniu znaczeń, które przypisywali tej sytuacji średniowieczni autorzy.