Wyślij tekst przez e-mail 
Quadruplum w prawie rzymskim. Wybrane zagadnienia
Streszczenie w języku polskim
Kara quadruplum, obecna z różną częstotliwością w praktyce prawnej państwa rzymskiego w całej jego historii, była orzekana w różnych okresach zarówno w postępowaniach publicznych, jak i prywatnych. Mogła mieć charakter kary samoistnej albo stanowić dodatkową dolegliwość finansową dla sprawcy. Symbolika kary oddaje wolę zemsty, odpłaty, wyjątkową surowość. W różnym trybie była orzekana na przykład wobec lichwiarzy (feneratores) i dokonujących zaboru mienia publicznego (peculatores), mogła też być orzeczona wobec nadużywających uprawnień poborców danin publicznych (publicani).
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDFBibliografia
Amielańczyk K., Przestępstwo sprzeniewierzenia pieniędzy publicznych przez urzędników gmin rzymskich w świetle przekazów jurysprudencji, „Gdańskie Studia Prawnicze” 2015, nr XXXIV.
Amielańczyk K., Z historii ustawodawstwa rzymskiego w sprawach karnych. Próba periodyzacji, „Acta UniversitatisWratislaviensis. Prawo” 2008, nr CCCV.
Brzeziński B., Poborcy podatkowi i dzierżawcy podatków w starożytności, [w:] W świecie finansów i prawa finansowego. Działalność dydaktyczna Profesora Jana Głuchowskiego, red. B. Kłosowska, P. Prewysz-Kwinto, Toruń 2010.
Dębiński A., Komentarz do ustawy julijskiej o sprzeniewierzeniu, świętokradcach i o zatrzymujących [pieniądze publiczne] – 13 tytuł 48 księgi Digestów. Tekst – tłumaczenie – komentarz, „Zeszyty Prawnicze” 2008, z. 8.1.
Düll R., Zum Vielfachen Wertersatz im antiken Recht, [w:] Scritti in onore di Contardo Ferrini pubblicati in occasione della sua Beatificazione (Scritti Ferrini), vol. I, Milano 1948
Garofalo L., Aediles e iudicia populi, [w:] Idee vecchie e nuove sul diritto criminale Romano, Padova 1988, s. 45–84 (przedruk w: Appunti sul diritto criminale nella Roma monarchica e repubblicana, Verona 1997).
Johnson A.C., Coleman-Norton P.R., Bourne F.C., Ancient Roman Statutes, Austin 1961.
Jońca M., Leksykon rzymskiego prawa karnego. Podstawowe pojęcia, Warszawa 2022.
Kelly J.M., Roman Litigation, Oxford 1966.
Kuryłowicz M., Działalność karno-administracyjna edylów rzymskich w sprawach handlowych, „ZNUJ. Prace prawnicze” 1989, z. 125.
Kuryłowicz M., Loca aedilem metuentia (Sen. de vita beata 7,1,3). Z działalności edylów rzymskich na rzecz ochrony porządku i moralności publicznej, „Annales UMCS” 1985–1986, sectio G, nr 32–33, z. 7.
Kuryłowicz M., Ustawodawstwo rzymskie w sprawach karnych, „Annales UMCS” 1988, sectio G, nr 25.
Litewski W., Rzymski proces karny, Kraków 2003.
Mommsen Th., Römisches Strafrecht, Leipzig 1899.
Pikulska-Radomska A., Kontrabanda. Uwagi o poborze portorium w republice i wczesnym cesarstwie, [w:] Semper fidelis. Prace dedykowane pamięci Profesora Janusza Sondla legendzie krakowskiego fakultetu prawniczego, Kraków 2017.
Pikulska-Robaszkiewicz A., Lichwa w państwie i prawie republikańskiego Rzymu, Łódź 1999.
Rivière Y., Les quadruplatores: la répression du jeu, de l’usure et de quelques autres délits sous la République romaine, „MEFRA (Mélanges de l’École française de Rome. Antiquité)” 1997, tome 109, n° 2.
Wojciechowski R., Znaczenie publikanów dla skarbowości republiki rzymskiej, [w:] Z dziejów skarbowości, red. R. Wojciechowski, Wrocław 2009.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/g.2024.71.3.29-42
Data publikacji: 2024-12-09 22:19:45
Data złożenia artykułu: 2024-04-04 12:23:26
Statystyki
Wskaźniki
Odwołania zewnętrzne
- Brak odwołań zewnętrznych
Prawa autorskie (c) 2024 Przemysław Kubiak, Anna Pikulska-Radomska
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.