Pseudonimy polskich YouTuberów. Ich pochodzenie, struktura oraz miejsce we współczesnym systemie antroponimicznym

Iwona Ewa Nobis

Streszczenie w języku polskim


Przedmiotem artykułu są pseudonimy internetowe, tzw. nicki używane przez YouTuberów, tj. polskich twórców internetowych prowadzących swój kanał w serwisie YouTube, oraz sposoby ich kreacji. Celem artykułu jest analiza językowa i semantyczna powstających w akcie internetowej autonominacji pseudonimów oraz wskazanie ich podstawowych funkcji. Tym samym badania wpisują się w obszar onomastyki medialnej. Materiał zgromadzono za pośrednictwem sieci komputerowej. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że pseudonimy YouTuberów stanowią zróżnicowaną grupę antroponimów tak pod względem motywacyjnym, jak i strukturalnym. Powstają najczęściej w wyniku onimizacji oraz transonimizacji zarówno prawdopodobnie prawdziwych imion i/lub nazwisk, jak i nazw bohaterów mitologicznych, literackich czy filmowych, bez żadnej zmiany formalnej, jak też przez derywację, najczęściej sufiksalną. Dominują różne formy imion, w tym imiona pełne oraz skrócone i hipokorystyczne, a także imiona obce lub powstałe pod wpływem obcych postaci imion. Mniej liczna jest grupa form pseudonimicznych motywowanych przez wyrazy pospolite. Wszystkie spełniają funkcję identyfikowania i wyróżniania nosiciela spośród innych.


Słowa kluczowe


onomastyka medialna; pseudonim internetowy; nick; autonominacja; formy pseudonimiczne

Pełny tekst:

PDF (English)

Bibliografia


Czopek-Kopciuch, Barbara. (2004). Nick – nowa kategoria antroponimiczna?. In: Kazimierz Michalewski (ed.), Współczesne odmiany języka narodowego (pp. 106–111). Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.

Łobodzińska, Romana, Peisert, Maria. (2003). Nazwy własne w przestrzeni wirtualnej. In: Maria Biolik (ed.), Metodologia badań onomastycznych (pp. 644–653). Olsztyn: Ośrodek Badań Naukowych im. W. Kętrzyńskiego.

Siwiec, Adam. (2014). Pseudonimy internetowe vel nicki – charakterystyka onomastyczna i uzus. Roczniki Humanistyczne KUL. Językoznawstwo, 62, pp. 101–122.

Tomczak, Lucyna. (2005). Autonimy internetowe – ich geneza, funkcje oraz onomastyczny status. In: Romana Łobodzińska (ed.), Z najnowszych tendencji w polskim nazewnictwie (pp. 151–161). Łask: Oficyna Wydawnicza LEKSEM.




DOI: http://dx.doi.org/10.17951/ff.2019.37.2.97-107
Data publikacji: 2019-12-31 19:00:34
Data złożenia artykułu: 2019-01-29 10:34:54


Statystyki


Widoczność abstraktów - 1876
Pobrania artykułów (od 2020-06-17) - PDF (English) - 849

Wskaźniki



Odwołania zewnętrzne

  • Brak odwołań zewnętrznych


Prawa autorskie (c) 2019 Iwona Ewa Nobis

Creative Commons License
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.