Morfologiczne funkcje alternacji prasłowiańskich

Streszczenie w języku polskim

Artykuł podejmuje próbę ustalenia funkcji alternacji wokalnych i konsonantnych fonemów zarówno w morfemach rdzennych, jak też w morfemach derywacyjnych. Analiza ta została sporządzona według okresów rozwoju języka prasłowiańskiego. Wyodrębnia się je na podstawie zachodzących istotnych zmian fonologicznych głosek. W artykule szczególnej analizie poddane są formy osobowe czasowników, których temat zarówno w języku starosłowiańskim, jak i we współczesnych językach słowiańskich kończy się na tak zwaną samogłoskę tematyczną. Badaniem zostały objęte przeważnie wyrazy utworzone od rdzeni języka praindoeuropejskiego. O ich pochodzeniu świadczy fakt, że rdzenie te występują w wielu językach indoeuropejskich.