Wizerunek kobiety niezamężnej w wypowiedziach gimnazjalistów (szkic kulturowo-językowy)

Résumé

Celem artykułu jest odpowiedź na pytania: jak i czy stereotypy dotyczące kobiet niezamężnych funkcjonują w języku współczesnej młodzieży. Podstawę badań stanowiły wypowiedzi ankietowe 15-letnich uczniów lubelskich szkół. Szic podzielono na trzy części: rozpoczęto od przybliżenia pojęcia stereotypu, następnie przedstawiono charakterystykę starych panien oraz sposoby postrzegania przez młodych respondentów singielek. Przy omawianiu problemu wykorzystano zarówno słowniki, jak i literaturę z zakresu lingwistyki, kulturoznawstwa, a także czerpano materiał z portali internetowych kierowanych do kobiet. Analiza wykazała, że obecne od dawna w polszczyźnie wyrażenie stara panna jest stosowane przez gimnazjalistów rzadko, każdorazowo zaś – w negatywnym, niekiedy wręcz obraźliwym znaczeniu. Uczniowie wartościują pozytywnie jedynie młodą, ambitną kobietę, świadomie wybierającą samotność. Potwierdza to funkcjonujący już powszechnie nowy leksem singielka. Można zaryzykować stwierdzenie, że w stereotypowym postrzeganiu przez młodych użytkowników języka kobiety niezamężnej współcześnie coraz wyraźniej pojawia się komponent ocieplający i waloryzujący in plus wydłużający się stan panieństwa.