Kontrowersje wokół dydaktyki geografii

Streszczenie w języku polskim

Wielość opinii, dyskusji i sporów toczonych wokół oraz w obrębie dydaktyki geografii, sprzyja ujmowaniu jej jako teoretycznie niepewnej oraz ukierunkowanej głównie na realizowanie praktyk edukacyjnych. W opracowaniu te kontrowersje zamierzam osadzić w ramach leżących u jej podstaw dyscyplin naukowych: geografii (w rozumieniu: klasycznym i „nowoczesnym”), pedagogiki (w ujęciach: tradycyjnym i postępowym) oraz psychologii (ze stosowanymi w edukacji orientacjami: praktyczną i interpretatywną), by wykazać, że postrzeganie dydaktyki geografii przez pryzmat głównie metodyki nauczania przedmiotu szkolnego, jest zamykaniem jej w granicach stereotypów i odbiega od jej aktualnych oraz potencjalnych kierunków rozwoju. Natomiast wyeksponowanie jej interdyscyplinarności prowadzi do otwarcia na dyskursywną konstrukcję dydaktyki geografii, uwzględniającą także zachodzące obecnie przemiany kulturowe, społeczne i gospodarcze. Ich uwzględnienie czyni dydaktykę adekwatną do współczesnych realiów i tym samym zdolną: (a) zainteresować uczniów geografią, (b) odpowiedzieć na ich intelektualne potrzeby oraz możliwości.