Transformacja granicy i jej oddziaływanie na region. Granica polsko-rosyjska jako stymulator rozwoju strefy przygranicznej w latach 2012–2014

Streszczenie w języku polskim

W związku z wstąpieniem Polski w struktury Unii Europejskiej granica polsko-rosyjska stała się zewnętrzną granicą Wspólnoty, pełniącą ważne funkcje obronne dla wszystkich państw stowarzyszonych. Od 2003 roku na granicy polsko-rosyjskiej obowiązuje ruch wizowy, który przyczynił się do spadku aktywności transgranicznej. W 2012 roku w celu ułatwienia przekraczania granicy polsko-rosyjskiej, wprowadzono umowę o ruchu bezwizowym, która spowodowała gwałtowny wzrost jej przekroczeń. Porozumienie o małym ruchu granicznym stanowi element znoszenia ruchu wizowego na granicach unijno-rosyjskich. Jest zaledwie elementem dużego projektu, ale jego znaczenie dla funkcjonowanie granicy i pogranicza polsko-rosyjskiego, a także relacji Bruksela – Moskwa okazało się większe niż oczekiwano.
Celem artykułu jest zobrazowanie zmienności funkcji granic i ich oddziaływania na pogranicza. W opracowaniu przedstawiono przekształcenia granicy polsko-rosyjskiej po wejściu w życie umowy o ruchu bezwizowym i jej wpływu na rozwój stref przygranicznych i aktywność transgraniczną mieszkańców objętych porozumieniem. W pracy zwrócono szczególną uwagę na zmieniającą się rolę granicy i jej wpływ na życie lokalnych społeczności.