Ukryj
Pokaż wszystkie
Zastosowanie wskaźników funkcji turystycznej w rozwoju turystyki. Studium przypadku Tunezji
Streszczenie w języku polskim
W artykule zaprezentowano wyniki oceny stopnia rozwoju funkcji turystycznej w gubernatorstwach Tunezji. Ocenę przeprowadzono metodą wskaźnikową z wykorzystaniem dwóch grup indykatorów funkcji: intensywności ruchu turystycznego i zagospodarowania turystycznego. Funkcję turystyczną przeanalizowano także w kontekście wskaźnika średniej długości pobytu turystów. Uzyskane rezultaty wskazują, że stopień rozwoju funkcji turystycznej w gubernatorstwach jest zróżnicowany: od wysoko rozwiniętej w gubernatorstwach nadmorskich (Sousse, Nabeul, Monastir), po początkowe stadium w gubernatorstwach górskich (Sidi Bouzid, Siliana, Zaghouan). Pod względem średniej długości pobytów – wbrew ogólnym skojarzeniom – Tunezja okazuje się destynacją krótkoterminową. W 13 spośród 24 gubernatorstw przeważają tzw. pobyty weekendowe. Pobyty średnioterminowe charakterystyczne są w północnej części kraju (w gubernatorstwach Nabeul, Bizerte, Manouba), a długoterminowe – tylko na wschodnim wybrzeżu (Ben Arous, Susa, Monastir, Mahdia, Medenine).
Słowa kluczowe
Pełny tekst:
PDF (English)Bibliografia
Boyer M. 1972. Le tourisme. Paris: Editions Seuil.
Buczak T., Dziedzic E., Kraśniewska W., Skalska T., Włodarczyk B., Zmyślony P. 2015. Zalecane klasyfikacje. In: E. Dziedzic (red.), Badania konsumentów usług turystycznych w regionach (pp. 29–50). Warszawa: Polska Organizacja Turystyczna.
Butler R.W. 1980. The concept of the tourism area cycle evolution: Implications for Management of Resources. The Canadian Geographers 24(1), 5–12.
Brzezińska-Wójcik T., Widz M. 2017. Ocena jakości pakietu turystycznego Tunezji przez polskich turystów metodą SERVPERF – studium przypadku. Turyzm 27(2), 11–22.
Chudy-Hyski D. 2006. Ocena wybranych uwarunkowań rozwoju funkcji turystycznej obszaru. Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich 2(1), 129–141.
Commissariat Général au Développement Régional. Online: www.cgdr.nat.tn (access: 10.07.2019)
Defert P. 1960. Introduction à une géographie touristique et thermale de l’Europe. Acta Géographica 36, 4–11.
Defert P. 1988. Nouvelle ré fl exions sur le taux de fonction touristique. TEOROS. Revue de recherche en tourisme 7(3), 24–28.
Derek M. 2008. Funkcja turystyczna jako czynnik rozwoju lokalnego w Polsce. Wydział Geografii i Studiów Regionalnych. Uniwersytet Warszawski. PhD thesis. Online: http://py.wgsr.uw.edu.pl/uploads/f_turyzm/1_pdfsam_doktorat%20w%20pdf. (access: 10.08.2016).
Doxey G.V. 1975. A causation theory of visitor-resident irritants – methodology and research inferences. In: Proceedings of the 6th Annual Conference of the Travel Research Association (pp. 195–198). San Diego: Travel Research Association.
Dryglas D. 2013. Wielkość i struktura ruchu turystycznego w gminach uzdrowiskowych województwa małopolskiego jako miernik rozwoju funkcji turystycznej. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Ekonomiczne Problemy Turystyki 1(21), 65–78.
Durydiwka M. 2015. Funkcja turystyczna obszarów wiejskich w województwie pomorskim: zróżnicowanie i zmiany. Turyzm 25(1), 39–45.
Fischbach J. 1989. Funkcja turystyczna jednostek przestrzennych i program jej badania. Turyzm 5, 7–26.
Gralak K. 2008. Funkcja turystyczna i jej znaczenie dla rozwoju lokalnego i regionalnego. In: H. Powęska (red.), Sposoby wykorzystania dóbr kultury dla potrzeb rozwoju funkcji turystycznej na Mazowszu przy wsparciu funduszy strukturalnych (pp. 22–35). Warszawa: Wydawnictwo SGGW.
Hellal M. 2017. Résidences des étrangers dans un territoire touristique: un phénomčne flou en Tunisie. Téoros 36(2). Online: http://journals.openedition.org/teoros/3070 (access: 19.08.2020).
Institut National de la Statistique. Online: www.ins.tn (access: 10.08.2019).
Kowalczyk A. 2002. Geografia turyzmu. Warszawa: Wydawnictwo Nauk. PWN.
Kruczek Z. (red.), 2009. Kompendium pilota wycieczek. Kraków: Proksenia.
Krukowska R., Świeca A. 2018. Tourism function as an element of regional competitiveness. Polish Journal of Sport and Tourism 25(2), 32–43.
Kurek W., Mika M. 2007. Turystyka jako przedmiot badań naukowych. In: W. Kurek (red.), Turystyka (pp. 11–49). Warszawa: Wydawnictwo Nauk. PWN.
Liszewski S. (red.). 1989. Funkcja turystyczna Augustowa. Warszawa: Instytut Turystyki.
Lukić D, Berjan S, El Bilali H. 2018. Indicators of tourism development of the Serbian Danube region. R-Economy 4(1), 30–38.
Matczak A. 1989. Problemy badania funkcji turystycznej miast Polski. Funkcja turystyczna. Acta Universitatis Lodziensis. Turyzm 5, 27–39.
Marković S., Perić M., Mijatov M., Doljak D., Žolna M. 2017. Application of Tourist Function Indicators in Tourism development. Journal of the Geographical Institute “Jovan Cvijić” of the Serbian Academy of Sciences and Arts 67(2), 163–178.
Office National du Tourisme Tunisien. Online: www.tourisme.gov.tn (access: 20.07.2019).
Pearce D. 1995. Tourism Today. A Geographical Analysis. Essex: Longman Publishing Group.
Raymond C., Brown G. 2007. A spatial method for assessing resident and visitor attitudes towards tourism growth and development. Journal of Sustainable Tourism 15(5), 520–540.
Regulation of the European Parliament and the Council – Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 692/2011 z dnia 6 lipca 2011 r. w sprawie europejskiej statystyki w dziedzinie turystyki i uchylające dyrektywę Rady 95/57/WE (Dz.U. UE, 22.7.2011. załącznik II, sekcja 1).
Štefko R., Vasanicova P., Litavcova E., Jenčová S. 2018. Tourism intensity in the NUTS III regions of Slovakia. Journal of Tourism and Services 9(16), 45–59. https://doi.org/10.29036/jots.v9i16.43
Szromek A.R. 2007. Wskaźniki ilościowe w ocenie sprawności operacyjnej sanatoriów. Gliwice: Wydawnictwo Politechniki Śląskiej.
Szromek A.R. 2012. Wskaźniki funkcji turystycznej obszarów recepcji turystycznej. Gliwice: Wydawnictwo Politechniki Śląskiej.
Warszyńska J. 1985. Funkcja turystyczna Karpat polskich. Folia Geographica. Series Geographica-Oeconomica 18, 79–104.
Warszyńska J., Jackowski A. 1979. Podstawy geografii turyzmu. Warszawa: PWN.
Widz M., Brzezińska-Wójcik T. 2020. Assessment of the overtourism phenomenon risk in Tunisia in relation to the tourism area life cycle concept. Sustainability 12(5), 1–13. https://doi.org/10.3390/su12052004
Więckowski M. 2010. Tourism development in the borderland of Poland. Geographia Polonica 83(2), 67–81.
Wiskulski T. 2019. Changes of tourism in Croatia in the post-socialist period. Journal of Geography, Politics and Society 9(3), 14–22. https://doi.org/10.26881/jpgs.2019.3.03
Włodarczyk B. 2009. Przestrzeń turystyczna. Istota, koncepcje, determinanty rozwoju. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
Zioło Z. 1973. Analiza struktury przestrzennej i form koncentracji przemysłu województwa rzeszowskiego w świetle wybranych mierników. Folia Geographica, Series Geographica-Oeconomica 6, 95–116.
Zmyślony P. 2015. Funkcja turystyczna w procesie internacjonalizacji miast. Poznań–Kraków: Proksenia.
DOI: http://dx.doi.org/10.17951/b.2020.75.0.143-160
Data publikacji: 2020-11-06 20:39:46
Data złożenia artykułu: 2020-09-11 13:22:15
Statystyki
Wskaźniki
Odwołania zewnętrzne
- Brak odwołań zewnętrznych
Prawa autorskie (c) 2020 Monika Widz
Powyższa praca jest udostępniana na lcencji Creative Commons Attribution 4.0 International License.